درمان پارکینسون هنوز به طور قطع پیدا نشده است؛ اما داروهای زیادی وجود دارند که برای کنترل این بیماری مغز و اعصاب مفید هستند. در این زمینه میتوان از لودوپا، آمانتادین، بیپریدن و سلژلین استفاده کرد.
پزشک متخصص به حرکت بازوها و پاهای بیمار دقت خواهد کرد و قدرت و تعادل عضلات او را بررسی میکند.
بسیاری مشکوک به بودن در معرض سموم و آفت کش ها هستند و مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما هیچ ماده واحدی را نمی توان به طور قابل اعتمادی به پارکینسون مرتبط کرد.
با این حال، حرکت ممکن است به واکر یا نوع دیگری از وسایل کمکی نیاز داشته باشد.
دکتر مونا حجازی بهترین متخصص مغز و اعصاب تهران در رابطه با این بیماری توضیحاتی را بیان نموده اند که در ادامه به آن ها خواهیم پرداخت.
پارکینسون در زندگی افراد تاثیر بسیار بدی خواهد گذاشت. از دست دادن امید به زندگی و بهبود وضعیت ، داشتن بیماری های مرتبط با سن ، ابتلا به سکته مغزی و غیره موجب مرگ این بیماران می شود. اما شایع ترین علت مرگ در این افراد ذات الریه می باشد ، چرا که این بیماری توانایی بیماران را در زمان بلع با اختلال رو به رو می کند ، علاوه بر آن نیز به وجود آمدن اختلال در گفتار و صحبت کردن آن ها باعث می شود بیماران مبتلا به فلج لرزان نتوانند به خوبی از خود مراقبت کنند.
جیمز پارکینسون بیماری پارکینسون را بهطور رسمی در سال ۱۸۱۷ در مقالهای با عنوان رسالهای در زمینهی فلج لرزشی معرفی کرد. جیمز پارکینسون پزشکی ساکن لندن بود که علائم کلاسیک پارکینسون را در سه نفر از بیماران خود و نیز سه فرد رهگذر در خیابان مشاهده کرده بود. مقالهی او شرح روشنی از برخی از علائم اصلی این بیماری بود: لرزش و سختی و استوارنبودن قامت.
ممکن است فردی متوجه شود انجام کارهای روزمرهاش دیگر مثلا قبل آسان نیست؛ مثلا با بستن دگمههای پیراهن یا مسواکزدن دندانهایش مشکل پیدا کرده یا اینکه دیگر بوها را خوب نمیفهمد. این تغییرات بخشی از تغییرات مرتبط با پیر شدن هستند یا علامتی از علائم بیماری پارکینسون؟ پاسخ همیشه آشکار نیست؛ زیرا آزمایش خاصی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد.
مراجعه به یک مددکار اجتماعی و صحبت با وی در خصوص تاثیر پارکینسون در آینده افراد
این بیماری مانع تولید دوپامین از این سلول ها می شود و در استفاده مغز از دوپامین اختلال ایجاد می کند.
در حال حاضر هیچ درمانی برای پارکینسون وجود ندارد. پارکینسون یک بیماری مزمن است که با گذشت زمان بدتر می شود.
ماهی ماکرل، سالمون و گردو منابع خوبی از اسید چرب امگا ۳ هستند.
به همین دلیل این حرکات ورزشی برای بیماری پارکینسون افراد میتوانند با تعادل بیشتری انواع حرکات و کارهای روزانه خود را انجام دهند.
حرکات به طور قابل توجهی کندتر می شوند ، که در نتیجه، فعالیت ها هم کندتر می شوند. مسائل مربوط به تعادل نیز اهمیت بیشتری پیدا می کنند و بنابراین سقوط و افتادن بیشتر شایع می شود.